Sneeuw, ijs en een mythisch wezen. Dat is wat je op de Dovrefjell reis had kunnen zien. Tijdens het skieen hielden ze een oogje uit voor een bijzonder beest.
Op zoek naar de muskusos
In Dovrefjell, een nationaal park in Noorwegen net onder Trondheim, leven muskusossen.
De muskusos is een plomp dier met een grote kop en een brede snuit; die wilden we wel zien tijdens onze back country tocht.
Of het gelukt is? Je leest het in het verslag van deze avontuurlijke toerlanglauf reis.
We houden de weerapp in de gaten
Vol goede moed komen we op zaterdag aan in Hjerkinn - een gehucht in het dal ten oosten van Dovrefjell.
De materialen zijn op orde, de voedingspakketen verdeeld maar helaas, het weer zit niet mee.
In de weerapp zien we dat het op de vlakte van het Dovrefjell (zo'n 300meter hoger) bizar hard waait. Geen kleine storm maar windsnelheden van orkaankracht. Dus we blijven een dag langer in het dal; ter compensatie doen we een kleine ronde, want tja om niet op de ski's te staan is ook zo gek.
Sneeuw en -15 graden
's Avonds bestuderen we met goede moed de weersituatie, helaas is er geen verbetering. Weliswaar iets minder wind maar nu met sneeuw en een temperatuur van -15 graden. Kortom, opnieuw een no-go om op de ski's te stappen en het nationaal park binnen te glijden.
We blijven geduldig nog een dag in het beschutte dal - inmiddels sneeuwt het hier af en toe ook en is zelfs de snelweg afgesloten - er is dus echt wel iets aan de hand. De goede moed laat ons niet in de steek en op dag 3 (van de 6) kunnen we eindelijk de ski's onderbinden en de rugzak ophijsen. We gaan Dovrefjell in!
We gaan Dovrefjell in!
Op de ski's maken we de eerste hoogtemeters het dal uit en letten ondertussen goed op bewegende rotsblokken. Een muskusos laat zich niet gemakkelijk spotten en ziet er in de besneeuwde wereld uit als een rotsblok. We zien onderweg heel veel rotsblokken maar geen enkele beweegt.
Na een lange dag met veel foto's en vreugdekreten (omdat we in de sneeuw zijn) komen we bij de eerste hut. Er is leven in de brouwerij want er zijn ook 4 Belgen op snowshoes in deze hut. Ook zij hebben nog geen muskusos gespot.
De kaart wordt bestudeerd voor de volgende dag - de winterroute gaat over een lastig stuk maar het blijkt dat deze afgesloten is. We nemen een andere route die over de toppen gaat. Dat betekent meer hoogtemeters en meer open gebied.
Hut twee is een waar kadootje - in de verte zien we deze al liggen. We snakken naar de knusheid en warmte. Alleen is het in de hut steenkoud, we vinden het water bevroren in de pannen.
Snel aan de slag dus om de kachels op te stoken, sneeuw te smelten en het toilet uit te graven. Teamwork maakt dat we er al snel warmpjes bijzitten.
Terug naar de bewoonde wereld
Onze route naar de derde hut is niet zozeer lastig als vooral een hele lange tocht onder normale omstandigheden. Dat was nu niet het geval. De sneeuw is, mede door de storm, moeilijk begaanbaar. We gaan langzaam en beseffen dat het een superlange dag zal worden. Maar we staan er conditioneel sterk voor en iedereen voelt zich goed. Helaas zit het niet mee en moeten we bij de laatste klim constateren dat we die niet redden. En dus slaan we een zijdal in en komen een dag eerder terug in de bewoonde wereld.
Het was een tocht waarvan we niet hadden gedacht dat deze zo zou verlopen. De kracht van de natuur hebben we ervaren. Zo zie je maar weer dat het weer en omstandigheden een grote invloed kunnen hebben. We waren voorbereid, maar twee dagen stil zitten vóór vertrek is wel een heel gekke situatie.
Oh ja, die muskusos.. die zijn we ook de andere dagen niet tegen gekomen - gelukkig hebben we een opgezette variant bij ons eerste onderkomen gezien en weten we hoe deze er in het echt uit ziet.
Wil je ook mee met backcountry trekking Dovrefjell?
Laat het ons weten via de interesseknop op de reispagina. Bij voldoende belangstelling zetten we hem nog een keer op het programma
