De TransAlp naar de Adriatische zee zou eigenlijk in juni plaats vinden. Echter door alle Corona maatregelen werd deze verplaatst naar september. En hoewel de verwachtingen er de week voor aanvang niet echt goed uitzagen, was het perfect fietsweer. Behalve op het infietsrondje was het de hele week droog en liep de temperatuur op van 18 naar 25 graden.
Dag 1 Sachsenbrug – Hermagor
De eerste dag is een heerlijke dag om in te komen. Niet te zware klimmen en mooie trailtjes langs de Weissensee. Ook het bikepark bij Weissensee, waar de blauwe en de rode groep over heen komen, is niet te moeilijk en perfect om de afdaal-skills weer een beetje op te frissen. Daarna gaat het gemoedelijk richting Hermagor, alhoewel de laatste klim over een rodelbaan omhoog gaat en dat bleek toch een echte kuitenbuiter met stijgingspercentage boven de 20%.
Dag 2 Hermagor – Tarvisio
Is wel meteen een pittige dag met een klim van 1100 hm. Groen gaat eerst gemoedelijk door het dal over brede schotterpaden en blauw pakt nog wat hoogtemeters mee en rijdt nog wat gave trailtjes naar beneden. Vlak voor de klim van de dag komen de blauwe en de groene groep bij elkaar. De groene groep had namelijk een lekke band maar die was snel weer gefixt. Voor de klim zit nog een koffietentje en na een lekkere cappuccino kunnen we beginnen aan de klim. Het bord met 19% stijging belooft een fikse uitdaging en dat percentage blijft kilometers lang zo doorgaan. Eerst over asfalt en dan over schotter. Er komt geen einde aan maar dan staat in de verte het hutje waar we gaan eten. Het is boven best fris maar binnen is het lekker warm en ervaar je het echte huttengevoel. Na een lekker bordje spaghetti en een cola en of koffie zijn we klaar voor de afdaling. Deze is wel wat pittiger dan gisteren, een heel technische afdaling met flinke stenen, switchbacks, drops enz. Kortom een soort van vuurdoop want de afdaling is ook nog eens heel lang. Daarna in het dal nog een echte stevige klim die niet te fietsen is. Maar na een stuk lopen volgen er weer wat leuke paadjes naar beneden en na een stuk door het dal komen we aan in Tarvisio. Een echt Italiaans hotel dat ook die sfeer uitademt. Na een echte Italiaanse maaltijd met primero en secundo platti gaan we met gevulde buiken lekker onder de wol.
Dag 3 Tarvisio – Bovec
Deze dag gaan we op weg naar Slovenië richting Bovec, het outdoordorp van Slovenië. De start begint meteen met een heel steile klim dus een geleidelijke Warming-up is er niet bij. Het is meteen volle bak. Daarna dalen we over een leuke trail en schotterpad weer naar beneden. Daarna een stuk door het dal waar blauw afbuigt naar een flinke klim langs de bergwanden om vervolgens af te dalen over schotterpaden richting de grens. Groen maakt eerst een hele mooie ronde langs een meer waar de bergen gespiegeld in het water tot vele fraaie foto’s leidde. Groen rijdt daarna door het dal ook richting de grens. Vlak voor de grens komen we bij een mooi meer met “groen” water waar we lunchen. Daarna terug naar de route en rijden we langs een waterval om daarna over asfalt richting grens te rijden. De grens is totaal verlaten. We dalen af over een snelle asfaltafdaling en rijden daarna over prachtige trailtjes en hangbrug richting hotel. Maar eerst een ijsje bij de ijswinkel waarvan de eigenaar in NL heeft gewerkt. Spreek je hem in het Nederlands aan dan krijg je er zeker een extra bolletje gratis bij.
Dag 4 Bovec-Bovec
De enige dag dat we niet onze tassen hoeven te pakken en ook de enige dag dat je eventueel een rustdag kunt pakken of wat anders kunt gaan doen. Eén groepje besluit om lekker te kanoën. In de prachtige rivieren van Bovec is dat ook een genot. De rest van de groep gaat wel fietsen en die hebben een prachtige dag. Het is schitterend weer met een strak blauwe hemel. Blauw heeft na een pittige klim een prachtig uitzicht 2 kanten op want ze rijden over een bergkam, en kunnen met een beetje fantasie de Adriatische zee zien liggen. Groen heeft maar 1 deelnemer, de rest heeft een kano dag genomen. Dat is lekker doorfietsen en het is een heel leuke etappe met heel veel trailtjes, karrepaden en schotterpaden. Echt genieten en na een heerlijke lunch rijden we via die zelfde mooie trailtjes weer naar het hotel. ’s Avonds gaan we met de hele groep naar de pizzeria en dat wordt een heel gezellige avond.
Dag 5 Bovec-Cividale
Na het ontbijt pakken we onze tassen weer in en maken ons klaar voor de een na laatste etappe. Hoewel we al wat meer uit de echte bergen rijden zijn de klimmetje nog steeds pittig, laat staan de afdalingen, ook vandaag weer heel wat keiepaden. We beginnen nog met wat leuke trailtjes in de buurt van Bovec. De rode groep rijdt de klim die gisteren blauw heeft gereden, de berg Sont omhoog en over de kam om dan via een andere afdaling weer op de blauwe route uit te komen. Groen en Blauw rijden eerst wat meer door een dal met asfalt, schotterweggetjes en af en toe ook een leuk trailtje, Als we dan bij de klim van de dag komen moet er ook een stuk gelopen worden met de fiets op de nek. Hier is het pad te steil en te technisch om te fietsen. Bovenop begint de trail. Veel keien en uiteindelijk een stenen trap die door de vochtige ondergrond best tricky is. Maar hij is voor de betere fietsers met durf te fietsen. Na de trap rijden we door het dal op zoek naar een eetlokatie. Hier zit een soort van voetbalkantine die een heerlijke pastakeuken heeft en ook excellente koffie. Na de maaltijd heeft blauw nog een stevige asfaltklim die gevolgd wordt door een technische trail in een soort van natuur bikepark. Een prachtige trail die helemaal doorloopt tot vlakbij het hotel. Groen is ondertussen door het dal gegaan over leuke afwisselende paden. Het hotel ligt midden in de stad. Na de briefing kan ieder groepje voor zich ergens eten in de stad. Keus genoeg en het smaakte weer voortreffelijk. Daarna onder de wol ons voorbereiden voor de laatste dag.
Dag 6 Cividale-Sistiana
De laatste dag gaan we echt de bergen uit en hebben we alleen nog wat heuvels. Maar alhoewel het qua hoogtemeters meevalt zitten er toch een paar heel steile klimmen in. Na wat draai en keerpaadjes komen we in de wijnvelden en daar zit me toch een steile klim in! Een enkeling kan fietsend boven komen, de anderen moeten een stukje lopen. Daarna via allerlei karrenpaden terug naar de weg. Daar rijden we een stukje over asfalt en na de koffiestop rijden groen en blauw samen verder. Blauw is net wat te snel en die rijden langzaam bij ons weg. Onderweg komen we nog een prima restaurant tegen en daar eten we onze buik vol. Daarna over nog wat klimmetjes en trailtjes naar Sistiana aan de zee. Op 1 van de heuvels zien we de zee al liggen maar het is nog best een stuk voor we er zijn. Maar eenmaal aangekomen is het heerlijk. De zon schijnt en het water is met 22 C heerlijk. Allemaal nemen we een duik in de zee om na een pizza wat bier of een ander drankje ons naar de bus te begeven. Na een rit van 3 uur zijn we weer in Sachsenburg. Daar worden nog de nodige drankjes genuttigd en werd het een prachtige afsluiting van een prachtige transalp.
Wil je ook meedoen aan de TransAdria?
Ga naar de reispagina voor meer informatie, data en prijzen.
