De Mont Blanc is, na de Mount Everest, misschien wel de bekendste berg ter wereld. Een feit is dat het de hoogste berg is van de Alpen. Wij zijn niet over deze indrukwekkende berg heen gegaan maar via een MTB route eromheen. En dat in een rondje van 6 dagen.
De kop was eraf
De Tour de Mont Blanc begint op 750 meter hoogte in het kleine en idyllische dorpje Beaufort in de Savoi in Frankrijk. Een groep van 24 ervaren mountainbikers hadden zich op zaterdag 1 september gemeld in Beaufort, om samen de uitdaging van de Tour de Mont Blanc aan te gaan.
In totaal werd er in 5 groepen gereden, 3 gegidste groepen (2 rode en een groene) en 2 GPS-groepen (een zwarte, alsof de tocht nog niet zwaar genoeg was… en een rode).
Er werd vertrokken onder een frisse, nazomers blauwe hemel richting het plaatsje Saint Gervais dat pal onder de Mont Blanc ligt. De eerste etappe leidt over de Col du Joly, een schitterende, lange beklimming die op meerdere manieren door de verschillende niveaugroepen beklommen werd. Boven aangekomen werden we beloond met een lunch en een onvergetelijk uitzicht op de Mont Blanc, met verse sneeuw op de top.
Na de lunch op de Col du Joly kon iedereen zich opmaken voor een heerlijke trail afdaling door het bikepark van Les Contamines. Er werd met volle teugen genoten van de goed gevormde kuipbochten en de north-shore passages.
De finish van de eerste etappe lag in Saint Gervais, maar niet voordat de rode en zwarte groepen nog de beklimming naar het skidorp le Bettex hadden bedwongen. De kop was eraf en dat beloofde veel goeds voor de rest van de week, de mountainbikers waren goed in vorm. ’s Avonds werd er genoten van een pasta-menu in het hotel in Saint Gervais.
Ontbijt met het mooiste uitzicht van de Alpen
Het parcours van de tweede etappe eindigt in de ‘alpine hoofdstad’ van de wereld; Chamonix. Alle groepjes konden de lichtste verzetjes, die op hun mountainbike gemonteerd waren, goed testen, want er moest flink en vooral steil geklommen worden. Onder andere naar de Mont Truc en de Col de Voza. Alles was zoals gewoonlijk ‘te fietsen’.
Aangekomen in Chamonix werden we ontvangen door onze chauffeur Jan en de joviale eigenaresse van het statige hotel midden in Chamonix. Met een adembenemend uitzicht op de hoogste berg van de Alpen werd er de volgende ochtend ontbeten en vertrokken voor de derde etappe.
Het was afzien en genieten tijdens deze beklimming
Voor de derde etappe stond de Col de Balme op het programma. Na een mooie aanloop in stijgende lijn naar het dalstation van le Tour, begon de monsterlijke klim naar het bergstation van le Tour. De mountainbikers hadden geen andere keus dan deze beklimming op de fiets of te voet, met de fiets aan de hand, te bedwingen omdat de lift vanwege een technisch mankement niet werkte. Er werd afgezien als de beesten, maar gelukkig komt er aan al het afzien een eind... Met de hele groep werd er vervolgens heerlijk geluncht en hersteld in een klein hutje uitkijkend op het Mont Blanc massief.
Wat na de lunch volgde waren twee fantastische afdalingen, de één nog technischer dan de andere en beide eindigend in Trient.
Dwars door drie Alpenlanden
In Trient, in Zwitserland, hebben we eenvoudig maar voedzaam gedineerd. De volgende ochtend reden we voor de vierde etappe over de Col de Forclaz naar Martigny. Na een lusje en een te gekke afdaling over de Col de Plagnes, is er heerlijk geluncht in het centrum van Martigny. Moe, warm en voldaan arriveerde iedereen, na een lange beklimming, in Champex.
De koninginnenrit
Voor het vertrek van de vijfde etappe was de weersvoorspelling wat wisselvallig. De kans op een buitje in de namiddag was aanzienlijk. Goed uitgerust met kleding, vertrok iedereen voor de eerste koninginnenrit naar Courmayeur over de Col de Ferret (2540 meter), een fantastische col en tevens het dak van de Tour du Mont Blanc. Gelukkig waren de weergoden ons aardig goed gezind en kregen we enkel te maken met een paar spatjes op de top van de Col de Ferret.
Nagenieten van een geweldige week
Van Italië reden we op de laatste dag terug naar Frankrijk over de Col de la Seigne (2516 meter); een col van hetzelfde kaliber als de col de Ferret. Alleen met een iets minder technische en veel snellere afdaling dan die van de Col de Ferret. De groep mountainbikers voelde zich inmiddels helemaal één met hun fiets en knalde de berg af, af en toe sprongen wandelaars van schrik in de berm.
Onder aan de afdaling werd een heerlijke Franse lunch opgediend in een gezellige berghut aan de voet van de Cormet de Roselend. De laatste hoogtemeters van de week werden afgelegd in de beklimming van de Cormet de Roselend en de Col du Pre. Na een te gekke afdaling kwam iedereen met een glimlach van oor tot oor over de finish in Beaufort. Hier werden we door Jan ontvangen met bubbels, op het terras van het pittoreske hotelletje midden in het dorp.
Tijdens het laatste gezamenlijke avondmaal werden er mooie woorden gesproken door Wilbert en werd er een toepasselijk lied gezongen door Nico ter afsluiting van een hele mooie week. Beste mountainbikers, het was geweldig!
De aftermovie
In 2019 deze reis beleven?
Geef je interesse voor de Tour du Mont Blanc op en we nemen je wensen mee bij de ontwikkeling van het nieuwe reisprogramma. Je doet automatisch een, geheel vrijblijvende, vooraanmelding waardoor we je op de hoogte houden. Als de reis te boeken is krijg je als eerste bericht en mag je met voorrang boeken.
