Wat was het prachtig, wat een schitterende cols, wat een schitterende week. Het was letterlijk en figuurlijk een topweek! Onze Vasa-toppers bedwongen meer dan 10 illustere Alpentoppen waaronder de Stelvio, de Gavia en de Mortirollo. Maar ja, er was nog iets… iets met bananen. Lees snel verder en check de aftermovie.
Als opwarmertje, de Stelvio
Er zijn fietsers die er speciaal ervoor naar Italië reizen, maar niet voor deze Vasa Sport-bikkels. Voor hun was de Stelvio slechts het opwarmertje van de Alpenweek. Nou ja, vooruit het is wel een aardig bultje om op de eerste dag mee te starten. Met ruim 1800 hoogtemeters en een top op bijna 2800 meter hoogte is de Stelvio natuurlijk wel een heel respectabele klim. We konden meteen de klimbenen aanzetten.
Bucketlist
Nog twee te gaan en dan is mijn lijstje compleet - aldus deelnemer Jos.
Tijdens de 2e etappe van de Dreiländer Giro werden de Mortirollo en de Gavia beklommen. “Nooit meer op de fiets” sprak Jason over de Mortirollo. Ruim 1300 hoogtemeters moeten overbrugd worden met een gemiddelde stijgingspercentage van 10,5% en een maximale stijging van 18%. Het is een beruchte en steile klim waar je heerlijk stuk op kan gaan. En dat was nog niet alles voor deze dag, want ze moesten ook de Gavia nog over. Gelukkig geen sneeuw (zoals op de dag dat Erik Breuking zijn roze trui verloor) maar het was prachtig weer en dus ook echt genieten.
Goede benen
Een sms-je Sven:
Ik heb goede benen en ga door.
We hebben Sven de hele dag niet meer terug gezien. Hij vloog als een vlieggewicht klimmer over de Umbrailpas (ander kant van de Stelvio) en de Ofenpas. We zagen hem pas terug in Livigno, het belastingvrije staatje waar de finish lag van de 3e etappe. De rest deed het iets rustiger aan: “Dan kun je er tenminste langer van genieten en kom je op de foto!”
Klimmen kun je leren
Het is toch net even anders of je de Amerongse berg (58hm) op fietst of dat je over een Alpencol van boven de 2000 meter gaat. Het duurt allemaal net even wat langer en de hoogte neemt een deel van je adem weg. Maar als je het door hebt is het voor een anti-klimmer (spreek uit eigen ervaring) ook prachtig om echte bergen op te rijden. Lijden wordt afzien en kan zelfs genieten worden.
Het is voor ons begeleiders een dankbare taak om de minder ervaren deelnemers wegwijs te maken in de Alpen. Paul heeft het fantastisch gedaan, want op je debuut in de Alpen de Gavia (2652), De Forcola de Livigno (2315), de Berninapas (2330), de Albulapas (2315) en de Flüelapas (2383) bedwingen is natuurlijk een topprestatie.
Bananen
Bananen was wel het woord dat het meest in de mond is genomen deze week. Zonder twijfel was dit stukje fruit het meest populaire tijdens de fourage-pauzes. We konden de bananen dan ook haast niet aanslepen. Een enkeling werd wat minder enthousiast naarmate de week vorderde.
zou hem normaal wel lusten maar…
Maar ja en ik heb geen bananen, ik heb geen bananen vandaag, wel radijsjes….
Onder aanvoering van Paul werd het bananenlied uit volle borst gezongen en oh wat galmde dat prachtig in de tunnel.
Gezamenlijke Finish
De laatste etappe ging over de Flüelapas. Het weer zag er wat dreigend uit, maar we hielden het ook deze dag droog. In Nauders stond Nick ons al op te wachten en konden we proosten op een heerlijke week fietsen.
Jason, Jos, Paul, Afke, Sven en Roel. Dank jullie wel voor de deelname. Het was voor ons (Nick en ondergetekende) prachtig om met jullie op stap te zijn. Hopelijk tot een volgende keer en met jullie recensies kan het haast niet anders dat er meer mensen enthousiast worden.
Dank jullie wel en tot ziens!
Groet,
Marco
Bekijk hieronder de aftermovie:
