In het uiterste zuiden van Duitsland in Reit im Winkl begon de TransAlp Grossglockner naar de Sextener Dolomieten in Italië. Dappere mountainbikers hadden zich in Reit im Winkl verzameld voor de eerste etappe naar de Pillersee.
Bij het vertrek in Reit zat het weer niet helemaal mee. Het was grijs en het regende pijpenstelen. Dat deerde de mountainbikers echter absoluut niet, goed aangekleed tegen de regen werd er in 4 groepen vertrokken naar de Pillersee.
De eerste etappe van de TransAlp Grossglockner loopt van Bayern in Duitsland naar Tirol in Oostenrijk. Na afloop van de etappe viel het weer uiteindelijk reuze mee, want de temperatuur was aangenaam en er zat volgens de deelnemers erg veel zuurstof in de lucht.
Dwars door het MTB mekka van het Salzburgerland
De tweede dag werd er koers gezet naar Hinterglemm, één van de mooiste skigebieden in het Salzburgerland en sinds een aantal jaar het mountainbike mekka van het Salzburgerland. Om hier te komen moesten de twee gegidste groepen, niveua groen en blauw, en de twee GPS-groepen eerst de klim naar het Wetterkreuz in Saalbach bedwingen. Boven aangekomen werden we getrakteerd op de eerste zonnestralen van de week en op de fantastische blueline trail naar Hinterglemm. Iedereen genoot met volle teugen van de afdaling.
Aangekomen in Hinterglemm was het een drukte en gezelligheid van jewelste; het dorp zat vol met mountainbikers. We hadden een hotel in het centrum van het dorp waar er door vele, vanaf een zonovergoten terras, genoten werd van verschillende bandjes die optraden in het centrum van Hinterglemm.
Vanuit het skigebied door naar alpine terrein
Tijdens de derde etappe gaan we het hooggebergte van het Salzburgerland in en verlaten we het skigebied Saalbach-Hinterglemm via het Klingerltorl. Om deze oversteek te maken moesten we eerst een loodzware beklimming bedwingen van maar liefst 1300 hoogtemeters lang via de Hackelberg Hutte.
In de Hackelberg Hutte werd er uitgebreid geluncht en vooral voorbereid op het vervolg van de beklimming die verschrikkelijk steil is. “Als het steil omhoog gaat maak je snel hoogtemeters” was de troost die de reisleider wist mee te geven. Vol goede moed, al fietsend en lopend, werd het Klingerltorl bedwongen. Boven aangekomen werden we beloond met een fantastisch uitzicht over de Alpenhoofdkam en het Salzachdal.
Voordat we afdaalde naar het Salzachdal rijd je een lange tijd op 2100 meter hoogte over een uitdagende hoogte trail. Gefinisht werd er die dag in Fusch aan de Grossglockner Strasse.
Beklimming van de Grossglockner strasse en het dak van de TransAlp
In Fusch werd er vooruitgeblikt op de volgende dag en met name op de beklimming van de Grossglockner. Dat betekent voor iedereen een beklimming van ruim 1600 hoogtemeters! Het voordeel is dat de klim meteen vanaf het hotel start en dat het weer optimaal was voor zo’n monsterlijke klim.
Iedereen ging er rustig voor zitten en klom op eigen tempo omhoog, ook chauffeur Maarten wilde graag een poging wagen om de Grossglockner op de fiets te bedwingen, en met succes!
Boven aangekomen werd iedereen warm onthaald door degene die al boven waren. Er werd bijgetankt in het restaurant op de top door middel van een warme kop koffie en patat.
Na de beklimming van de Grossglockner daalden we even af om vervolgens het hoogste punt van deze TransAlp te bereiken, namelijk het Hoch Tor op 2504 meter. Wat volgde was een te gekke trail afdaling naar Heiligenblut in Kärnten met uiteindelijk de finish in Grosskirchheim.
Richting het zuiden en de Dolomieten
Tijdens de vijfde etappe verlieten we de hoge bergen van de Alpenhoofdkam en reden we naar het zuiden richting de Lienzer Dolomieten. Er werd uitgebreid geluncht in de historische stad Lienz of aan het meer van Tischer See.
Aangekomen in de laatste etappeplaats, Sillian, aan de grens met Italië dineerde we op zijn Italiaans in een heerlijke pizzeria en werd er geproost op het tienjarig Vasa Jubileum van Marcel en Jasper. 10 (!) TransAlps hebben zij ieder gereden wat beloond werd met een mooie reischeque.
Mountainbiken met uitzicht op de Drei Zinnen
De laatste etappe is misschien wel de mooiste en zwaarste van de week. De route loopt van Sillian via Sexten naar de Innichen. Dwars door de Sextener Dolomieten met uitzicht op de meest bekende Dolomieten toppen; de Drei Zinnen.
De blauwe groep en de GPS groep klommen naar de Sillianer Hütte op 2447 meter, dat is een klim van 1350 hoogtemeters in 9 kilometer! De groene groep en het andere deel van de GPS groep pakte het slimmer aan door het eerste deel van de klim met de lift te overbruggen. Ongeveer gelijktijdig kwamen alle groepen aan bij de Sillianer Hütte. Hier werd van het uitzicht over de Sextener Dolomieten en de Drei Zinnen genoten met een cappuccino en een apfelstrudel.
Na de koffie en het gebak reden we een aantal kilometers over een flowtrail op hoogte met aan de ene kant uitzicht op de Alpenhoofdkam en aan de andere kant uitzicht op de Dolomieten. Tijdens het fietsen is er echter weinig gelegenheid om van het uitzicht te genieten omdat alle concentratie gevraagd is om de trail veilig af te dalen.
Iedereen rolde over de finish in Innichen, waar er een verfrissende duik werd genomen en gezamenlijk naar de ontknoping van de Tour de France werd gekeken. Na een voorspoedige busreis terug naar Reit im Winkl werd er door de voltallige groep nagepraat op het terras van de Stube tegenover het hotel waar we de week ook begonnen waren.
In 2019 biken langs de hoogste berg van Oostenrijk?
Geef je interesse op en we nemen je wensen mee bij de ontwikkeling van het nieuwe reisprogramma. Je doet automatisch een, geheel vrijblijvende, vooraanmelding waardoor we je op de hoogte houden. Als de reis te boeken is krijg je als eerste bericht en mag je met voorrang boeken.
