24 augustus stonden de deelnemers startklaar om een week vakantie te vieren. En vieren doen we! Een regendans, zonnebrand, taartjes, wildwatervaren en duiken zijn onderdelen van de reis. Tussendoor zitten we op de fiets. Van Oostenrijk fietsen we naar Slovenië om vervolgens in Italië in de Adriatische zee te duiken.
Soms komt het wel eens voor dat deelnemers zich al op vrijdag melden. Nu is alles anders en bijna iedereen staat vrijdagavond al in de startblokken. De eerste etappe bestaat deze dag uit een dorpsfeest in de stromende regen. De route loopt van de bierkraam naar een broodje worst om vervolgens bij het poppodium te eindigen.
Een bonusetappe
Het regendansje van vrijdagavond lijkt te hebben geholpen want ondanks de zorgelijke voorspellingen van 20 tot 50 mm neerslag is het droog als wij zaterdag een bonusetappe (infietsrondje) rijden. We rijden een fraaie en gevarieerde rit van ongeveer vijfentwintig kilometer zonder één spat regen.
Toch een regendansje moeten doen?
Zaterdagavond is het podium opgeruimd en ook de zanger is verdwenen. Het regendansje blijft uit en zondag ervaren we het resultaat. Het regent! Toch lijkt het niemand iets te deren en de tracks zorgen ervoor dat onze gemoedstoestand op het juiste niveau blijft. Het zorgt er wel voor dat een relatief minder zware etappe toch wat extra van ons vergt. Het front neemt in de middag afscheid van ons en we verwelkomen de zon.
Dit pad kende geen genade
De beklimming op dag twee zal nog menige deelnemer zich heugen. We bedwingen die dag elfhonderd hoogtemeters via een oneindig pad dat geen genade kent. Ter voorbereiding van de klim beginnen we met een taartje en een koffie. De eerste deelnemers consumeren direct de laatste apfelstrudel. Dit wordt bij aankomst van de andere groepen met blijdschap medegedeeld.
Bij de rode groep is de combinatie van ontspanning en de opwarming door de zon het excuus voor de ideale voorbereiding. Als na een half uur de ogen weer open gaan start voor hen ook de beklimming. Na de beklimming rest ons een mooie afdaling met uitzicht op het prachtige Alpenlandschap.
Wat is het hier mooi!
Op de derde dag rijden we naar Slovenië. Als de route ons langs een meertje leidt pakken we de gelegenheid en genieten al snel na de start van een korte pauze om te genieten van dit idyllische plekje. Via wat avontuurlijke paden en een zoektocht naar een oversteekplaats van een rivier komen we uiteindelijk aan in het prachtig dal van Bovec. De auto’s met rubberboten en kajaks rijden er af en aan.
Ze konden de verleiding niet weerstaan
Rustdag! Tenminste voor een enkeling. Een extra dag in Bovec creëert een rijk programma aan mogelijkheden. Ga ik vandaag raften, kajakken, canyoning, ziplinen, of gewoon een boek lezen? Fietsen? Ja natuurlijk! Toch kunnen een paar de verleiding niet weerstaan en ze bedwingen de beroemde Soca rivier. Bij een enkeling bedwingt de Soca rivier hen en na twee avontuurlijke uurtjes lonkt de fiets weer. De meesten genieten echter maximaal van dit natte avontuur.
Volgens de meesten de mooiste etappe
Met enige tegenzin verlaten we Bovec. We genieten nog even van de mooie trailtjes die de omgeving ons biedt en gaan richting de volgende locatie. Volgens de meeste deelnemers fietsen ze deze dag de mooiste rit van de week. Deze mening is onder andere gevormd door een afdaling door een groen dal die eindigt op een technische trail.
Een oude stenen trap bedekt met een klein laagje mos. Iedereen viert er zijn eigen overwinning. Na de generale repetitie maken we nog een slotklim met een afdaling die alle kanten op stuitert. Als we weer beneden op het asfalt komen, rollen vermoeide armen en benen richting het zwembad. Als de bomen verdwijnen en het landschap zich ontvouwt worden we verrast met een verrassend en heel mooi hotel. Een paar deelnemers hebben echter pech en moeten elders verblijven. De pech lijkt bij nader inzien mee te vallen, want als we ze volgende dag weer oppikken willen ze eigenlijk liever blijven.
Een professionele duik
En dan is het opeens alweer tijd voor de laatste rit van de week. Om bij de zee te komen moeten we veel kilometers overbruggen. Gelukkig tellen ze snel op en we zijn in no time al een flink stuk op weg. Af en toe gaan we daarbij op avontuur. Soms net iets teveel avontuur en bramenstruiken straffen ons daarbij af. Na wat lesjes blijven we echter op het juiste pad en rollen uiteindelijk richting zee. We motiveren elkaar tot een frisse duik en genieten van het zoute water. Een paar deelnemers pakken de duik iets professioneler aan en maken gebruik van de capaciteiten van de lokale duikschool. Vol bepakt ervaren zij hoe prachtig de Adriatische zee onder het wateroppervlak is.
Bekijk de aftermovie:
Ook de Trans Adria rijden?
Bekijk de reispagina voor meer informatie, data en prijzen:
