Zon, modder, kou en warmte we maken het allemaal mee. De dagen voor onze aankomst heeft de hemel de bossen in het Bergisches Land bewaterd.
Ze stopt daarmee op het moment dat wij onze auto inpakken en richting het zuiden trekken met een gezelschap van 39 deelnemers en 5 Vasa Sport begeleiders. Op de parkeerplaats in Solingen treffen wij 31 deelnemers van de fiets winkel Kolkman Zijdewind en 8 individuele deelnemers. Als ik de handen druk zie ik zenuwachtige en verwachtingsvolle gezichten. Tijdens de briefing ontspannen deze enigszins en na een half uurtje kan de tocht beginnen.
Modder
De regen heeft zijn merktekens achter gelaten en de paden zijn hier en daar met modder besmeurd. Gelukkig kan dit gebied de regen goed verwerken en ligt het slechts hier en daar. Waar de drek ligt kunnen we er meestal omheen. Het zorgt eigenlijk voor een nog mooier avontuur. We worden smerig en zo hoor je als mountainbiker het bos uit te komen. Het maakt de trails hier en daar ook een stuk spannender. De boomwortels veranderen in spekgladde uitdagingen. Op de trails behoeven deze onze volle concentratie. Het verlies daarvan word mij op een bruggetje afgestraft en net zo als een paar andere smak ik tegen de vlakte. Iets groener van het mos kan ik mijn weg vervolgen. De laatste afdaling zorgt ook voor een ander kleurtje. Die ligt namelijk vol met plassen modder en eenieder kleurt grijs van de modder. Chauffeur Wim wacht ons op met plastic zakken waar we onze smerige schoenen en handschoenen in kwijt kunnen. Door dit regenprotocol blijft het hotel moddervrij en plezieren we ook de hotel eigenaar. Doordat we de dag maximaal benut hebben staat het eten al vrij vlot voor onze neus. De spaghetti en oneindige voorraad schnitzels smaakt uitstekend. Vaak verslinden we alles maar er ligt hier zoveel dat we ons gewonnen moeten geven. Een plusje voor de waard.
Zon en warmte
Op onze 2e dag zoeven we snel over de trails hééééél snel. Jammer genoeg niet geheel zonder problemen. Een aantal lekke banden zorgt voor flink wat vertraging in de blauwe groep. De "snelle" rode groep spant de kroon met een getordeerde ketting, een gebroken achterpad en een paar lekke banden. Al met al zitten we toch rond 12.00 uur een dikke vette pizza weg te tikken. Als deze achter de kiezen hebben voelen we een warme gloed over onze huid strijken. De zon prikt door de wolken en de herfst kleuren zijn nog mooiere. Heel mooi blijkbaar want tijdens de briefing presenteren we een dikke 400 foto’s. Toch ligt hier en daar nog wat modder. Hans buffelt er met de snelle rode groep doorheen. Ik ontwijk het stukje liever en tref ze na het buffel werk als ze weer eens met pech staan. We rijden samen op richting hotel tot wij een kleine pauze inlassen. Er zit nog tijd en energie in de deelnemers dus we besluiten een klein beetje te variëren in de route. Het resulteert in een paar extra meters en een prachtige afdaling via een single track. Daarna schieten we door naar het hotel en komen rond 16.00 uur aan. De andere blauwe groep bleek al rond 15.00 uur binnen te zijn. Zij hadden vast een voorsprong genomen op het Duitse witbier. Nadat we weer culinair verwent zijn start een vrolijke briefing en maken we ons klaar voor een hele mooie laatste dag.
Kou!
Gisterenmiddag werden we al verwend met de Zon en genoten we van zijn warmte. Vandaag doen we dat weer. Het is echter vrieskoud. Letterlijk, want het is 0 graden. Gelukkig zorgt de eerste klim ervoor dat we snel opgewarmd zijn. Dit is wel nodig want we krijgen een pittige wortel klim voor de kiezen. Voor sommige een wortel teveel, want ze schieten onderuit. Gelukkig zonder al te veel brokken. Hoogstens een stuurtje wat weer recht gezet moet worden en een tijdelijk pijnlijk telefoonbotje. Daar blijven de brokken deze dag dan ook bij en doordat het steeds warmer word ontspannen we steeds meer. Via mooie singletracks die verstopt liggen in kleine bosjes en velden fietsen we richting het Wuppertal. Een prachtige omgeving die zich rond een rivier ontspringt. We genieten van deze prachtige omgeving. Helaas moeten we dit genot delen met vele anderen. Als we aan het einde van onze rit rond Wuppertal rijden slalommen we om de wandelaars heen. Gelukkig lossen we die op het moment dat ergens een klim ingezet moet worden. We klimmen en dalen langs prachtige vergezichten en moe maar zeer voldaan komt iedereen weer aan bij de camping in Solingen. Daar vinden nog een paar emotionele afscheidsknuffels plaats om vervolgens in de auto naar huis te springen.
Wil je meer weten over onze Weekend Trekkings?
Kijk dan naar het aanbod van de weekendreizen
Bekijk de diashow. Ondersteunt je Browser geen flash player? Bekijk dan de foto's op het Picasa webalbum.