Backcountrycursus Schwarzwald verscheen vorig jaar voor het eerst op het reisprogramma. Na een geslaagde primeur afgelopen jaar bleek ook de belangstelling voor de 2e editie zeer groot. De reis was wederom volgeboekt en er waren zelfs mensen bij die de reis afgelopen jaar zo mooi vonden dat ze er nu voor de 2e keer bij waren. Een gemêleerd gezelschap van 25 personen verzamelde zich zaterdag in Hinterzarten, waar vol verwachting werd uitgekeken naar wat zou gaan komen…
Eén grote speeltuin in Alpersbach
Op de eerste dag verplaatsen we ons naar Alpersbach waar er 3 groepen gevormd werden. Na wat basis technieken geoefend te hebben verdwenen we al snel de bosjes in waar het één grote speeltuin was. Bukken, draaien, spitzenkeren, afdalen, diepe sneeuw één groot feest. In de middag lunchten alle groepen samen in dezelfde hut, waar de ervaringen al snel uitgewisseld werden.
Na de lunch ging 1 groep de directe weg terug naar de vertrekplaats en de 2 andere groepen voornamelijk via eigen gemaakte sporen door de bomen. Na een technische laatste afdaling kwamen de groepen zo goed als gelijk weer bij de auto’s aan en kon de weg vervolgd worden naar het hotel waar de sauna al voor ons aan stond.
’s Avonds kwamen de grootste verhalen onder het genot van een lekkere maaltijd en een welverdiend weizenbiertje of wijntje. Dat was pas dag 1, maar wat zou de rest gaan brengen?
Afdaalinstructie en telemarken
Dag 2 stond in het teken van een halve dag afdaalinstructie met Rick op de piste van Windeck en een halve dag een tocht met Jacomina of Saar. Hier kon iedereen zijn hart ophalen en werd met behulp van oefeningen en feedback uitgedaagd om zijn of haar niveau op te schroeven en het zelfvertrouwen op te krikken.
Na afloop van de les kwam iedereen gecontroleerd naar beneden en werd zelfs gezegd “nou ik had echt nooit gedacht dat ik hier naar beneden zou komen!” Ook het telemarken werd geoefend en zelfs de ervaren telemarker Harm was blij met de les en heeft weer dingen bijgeleerd. Ook de tocht rondom Windeck was er weer een om over naar huis te schrijven. Voor diegene die al langer mee gaan met tochten als Backcountry Schwarzwald weten inmiddels wie deze tochten uitzet ;-)
Prachtig avontuur ondanks het slechte weer
Toen je op dag 3 de gordijnen open deed en naar buiten keek dacht je waarschijnlijk: “Wat gaat dit in hemelsnaam worden vandaag?” Het regende namelijk en het waaide erg hard. Windkracht 6-7 was zelfs voorspeld en dat terwijl we vandaag de hoogste berg van het Schwarzwald gingen beklimmen, de Feldberg 1493m. Na een lekker en gezellig;-) ontbijt verplaatsen we ons naar Rinken, vanwaar het avontuur zou gaan beginnen.
Kreten die ons door deze dag heen hielpen waren “slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding” en “zolang het regent kan het zo koud nog niet zijn”. Maar dat erdoorheen helpen was eigenlijk helemaal niet nodig want het was een fantastisch avontuur! Dit zijn juist de dagen die je achteraf het meest bij blijven. Groepsgevoel, elkaar helpen, vertrouwen in de gids, groepsdynamica, moeder natuur die heel sterk is…
De lunch in de Todtnauer Huette was een welkome onderbreking. Drijfnat aan de koffie met Schwarzwalder Kirschtorte of een warme soep werd de inwendige mens gesterkt. Ook het tweede deel was weer een avontuur, ditmaal met een dalende tendens :-)
Mooie tocht op de laatste dag
Op de laatste dag maakten we wederom weer een mooie tocht waarbij de natuurbeleving voorop stond. Vanaf de start direct de rustige natuur in waar de sneeuw, ondanks de regen van de dag ervoor, nog prima was.
Na een tocht van zo’n 3 uur kwamen alle groepen tegelijktijdig aan en werd afgesloten met een groepsfoto. Het avontuur zat er al weer op. Het gaat ontzettend snel als je het naar je zin hebt en dat bleek maar weer. Na een emotioneel afscheid werden de plannen voor volgend jaar alweer doorgesproken, wordt het Schwarzwald of toch een reis naar het Hoge Noorden?
De begeleiders Saar, Jacomina en Rick bedanken zich voor een FAN-TAS-TISCH avontuur met een leuke groep mensen. Tot volgend jaar!
