Vol verwachting klopten de harten van 12 doorgewinterde mountainbikers aan de vooravond van deze nieuwe, mede door Corona ontworpen, TransAlp. Een diverse club mannen bij elkaar van verschillende windstreken en ervaringen, maar al snel was duidelijk dat dit een top-week zou gaan worden!
Diep onder de indruk
Tijdens de briefing van Rick was het nog een beetje aftasten, “Hoe steil is die klim dan?” “Wat versta jij onder een kort loopstukje?”, “Wat is een technische afdaling?”, “Zo weinig kilometers, dan zijn we toch al om 1 uur in het hotel?” Na de eerste dag had iedereen een beter beeld van wat de routes inhielden en de meeste waren diep onder de indruk van zowel de vergezichten deze dag maar ook van hoe uitdagend en spectaculair de routes waren.
Na een mooie zonnige dag op de fiets kwamen we in het hotel in Altenmarkt aan en lieten we ons verwennen door de luxe, dronken we een biertje op het terras en aten we ’s avonds een heerlijke maaltijd. Moe maar voldaan doken we ons bed in en maakten we ons klaar voor de volgende ‘fan-tas-ti-sche’ dag die weer zou gaan komen.
De volgende fan-tas-ti-sche dag
En dat zou het worden ook... Na een riant ontbijtbuffet begonnen we gesterkt aan de etappe en deze etappe was er een van een stijgende tendens. Een lange klim naar de Hochgruendeck waarbij je vooral in het tweede deel mooie vergezichten had. Het einde van deze klim was nog erg steil, maar we beten ons vast aan de woorden dat het de moeite waard was om boven bij de hut te komen.
Hier aten we allemaal wat en kwamen we weer bij van de geleverde inspanning. In de verte kwamen de donkere wolken al onze kant op en net toen de wolken/mist bij de hut kwamen, reden we de mooie trails naar beneden. In het begin nog een beetje wennen, maar al gauw vond iedereen het helemaal het einde. Wat een gave natuurtrail is dit zeg!
Dag 3: op naar Grossarl
Na een lange geleidelijke klim kwamen we boven in het skigebied van Alpendorf aan. Hier dronken we een bak koffie en aten we een heerlijke apfelstrudel met vanille saus.
Daarna volgde een heel gaaf stuk, eerst langs een mooi bergmeertje en daarna een hele gave afdaling door het bos met wortels, kuilen, stenen en beekjes. Ongelooflijk dat we hier met de fiets naar beneden zijn gekomen… Voor de rode bikkels stond er nog een monsterlijke klim op het programma naar de top van het skigebied van Grossarl. De beloning was gelukkig wel groots, een bikepark afdaling van maar liefst 900 hoogtemeters. Met een grote glimlach kwam iedereen aan bij het hotel en dronken we met zijn allen een lekker drankje op het terras en in de tuin van het mooie hotel.
Wat een genot!
De volgende dag klom iedereen weer terug naar het midden station en konden we (wederom) deze mooie bikepark afdaling beleven. Wat een genot! Nadien volgde de lange klim waar we via een wandelpad de bergkam van het Kleinarler Tal bereikten. Wat een magnifieke uitzichten hadden we hier. We begaven ons letterlijk tussen de koeien en na een klein loopstukje kwamen we bij de knusse en gezellige Kleinarler Hutte uit.
Hier lunchten we en direct daarna begon de volgende trail naar beneden alweer. Eerst wortels, later reden we ook over trappen en rivieren. De rode groep had nog een pittige klim op het programma en kon aansluitend uit zijn dak gaan op de daaropvolgende afdaling. Met nog geen 2 minuten verschil kwamen zowel de blauwe als ook de rode groep bij het hotel aan en al snel werden de onvergetelijke ervaringen uitgewisseld. ’s Avonds werd de plaatselijke pub nog bezocht en werden de lintwormen nogmaals gevoed met pizza’s en pasta...
Puntjes op de i zetten
Een verplaatsing die op de kaart qua kilometers minimaal was, maar via mooie lussen, trails en bikeparks genoten we weer volop vandaag. De blauwe groep lunchte bij het middelstation, bij een leuke tent en deze dag was Rick met ze meegefietst om mooie actiefoto’s te maken en nog wat puntjes op de i zetten bij het afdalen. De houding op de fiets, het hangen in kombochten, lijnen rijden, het werd erg gewaardeerd.
2 monsterlijke klimmen
De rode groep hadden 2 monsterlijke klimmen op het programma. 5 dagen fietsen met veel hoogtemeters begon er langzaamaan toch wel in te hakken. Wilco had er nog wel oren naar om met Rick een alternatieve technische trailafdaling te rijden en dat werd een succes! ’s Avonds genoten we van een heerlijk diner op het terras en beseften we dat morgen alweer de laatste dag zou zijn...
De laatste etappe
Wederom stonden we met stralend weer op en scheen het zonnetje al vroeg onze slaapkamers in. Het zou een warme dag worden (maar liefst 33 graden op 900 meter hoogte!) en we vertrokken dan ook vroeg. De blauwe groep had het idee opgevat om een lusje van rood erbij te pakken, bikkels dat ze zijn! Voor allen stond de lange klim naar de Reiteralm als hoofdklim op het programma. Zeker nu met die warmte hakte die er toch wel behoorlijk in. We kwamen lekker bij in het restaurant bovenop en sterkten ons met kaiserschmarren, strudels en pasta’s. Toen kwam de gave trailafdaling waarbij iedereen zijn vingers aflikte. Na nog een onderonsje met een plaatselijke boer steeg het adrenalinegehalte tot een dusdanig niveau dat we de slotklim naar het hotel omhoog vlogen;-)
Bedankt mannen voor de onvergetelijke en gezellige week en ik hoop jullie op een volgende reis weer te mogen begeleiden!
Rick
Wil je ook de Alpentour Amadé GPS MTB'en?
Ga naar de reispagina voor meer informatie, data en prijzen.
